هواپیمایی ایران ایر

ایران ایر شرکت هواپیمایی حامل پرچم ایران است، که در سال ۱۳۴۰ تحت نام هواپیمایی ملی ایران (به‌اختصار: هما) تأسیس شد و تا سال ۱۳۶۰ نیز با این نام به فعالیت ادامه داد و در سال ۱۳۶۰ نام آن به هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران تغییر پیدا کرد، اگرچه نام رسمی بین‌المللی این شرکت از آغاز تاکنون؛ ایران ایر بوده است.

ایران ایر شرکت هواپیمایی حامل پرچم ایران است، که در سال ۱۳۴۰ تحت نام هواپیمایی ملی ایران (به‌اختصار: هما) تأسیس شد و تا سال ۱۳۶۰ نیز با این نام به فعالیت ادامه داد و در سال ۱۳۶۰ نام آن به هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران تغییر پیدا کرد، اگرچه نام رسمی بین‌المللی این شرکت از آغاز تاکنون؛ ایران ایر بوده است.

دوران طلایی

اولین پرواز هما با هواپیماهای جت در سال ۱۳۴۴ با استفاده از یک فروند بوئینگ ۷۲۷–۱۰۰ در مسیر تهران-بیروت انجام شد. پس از آن شرکت تصمیم به تبدیل تمام ناوگان خود به هواپیماهای جت گرفت. با شروع دهه ۱۳۵۰ عصر طلایی هما نیز آغاز گشت. در سال ۱۳۵۰ تعدادی بوئینگ ۷۳۷–۱۰۰ و در سال ۱۳۵۳ تعدادی بوئینگ ۷۲۷–۲۰۰ وارد ناوگان شرکت شد. همچنین تحویل هواپیماهای گران‌قیمتبوئینگ ۷۴۷ از نوع ۱۰۰ و ۲۰۰ و اس پی از سال ۱۳۵۴ آغاز گشت.

در سال‌های پایانی دهه هفتاد، هواپیمایی ملی ایران به عنوان رو به رشدترین شرکت هواپیمایی جهان شناخته می‌شد و در عین حال یکی از ایمن‌ترین، مدرن‌ترین، و پردرآمدترین شرکت‌های هواپیمایی دنیا نیز به شمار می‌رفت. در سال ۱۳۵۵ هما پس از شرکت استرالیایی کوانتاس ایمن‌ترین شرکت هوایی جهان لقب گرفت. (تا پیش از انقلاب اسلامی تنها حادثه هما مربوط به سقوط یک فروند داگلاس دی‌سی-۳ این شرکت در سال ۱۳۳۱ می‌شد) در آن سال‌ها هما سعی داشت از موقعیت استراتژیک ایران به عنوان نقطه‌ای میان شرق و غرب عالم به نحو احسن استفاده کرده و ایران را به مرکز ترانزیت بار و مسافر در جهان تبدیل کند.